Ռիո դե Ժանեյրոյի 31-րդ ամառային օլիմպիական խաղերում մեդալների համար պայքարը կշարունակեն Հայաստանի ազատ ոճի ըմբիշները, ովքեր մեդալ նվաճելու իրական հնարավորություն ունեն:
Մրցումների ծրագրի համաձայն, օգոստոսի 19-ին պայքարի մեջ կմտնի 57 կգ քաշային Գառնիկ Մնացականյանը, մեկ օր անց` Հայաստանը ներկայացնող Լևան Բերիանիձեն (մինչև 125 կգ), ով 2010 թ.-ի Մոսկվայի առաջնության բրոնզե մեդալակիր է:
Իսկ օգոստոսի 21-ին պայքարի մեջ կմտնեն տիտղոսակիր 2007 թվականին աշխարհի չեմպիոն, 2008 թ.-ի Եվրոպայի չեմպիոն, 2008 թ.-ի Պեկինի Օլիմպիական խաղերիբրոնզե մեդալակիր Գեորգի Կետոևը (97 կգ) և 2013 թ.-ի աշխարհի և Եվրոպայի առաջնությունների չեմպիոն Դավիթ Սաֆարյանը (65 կգ):
Ուժի խաղադրույքով
Ռիո դե Ժանեյրոյի Օլիմպիադան հերթական անգամ ցույց տվեց, որ Հայաստանը սպորտի բարձրագույն ձեռքբերումներում կարող է առայժմ հույսը դնել միայն ուժային մարզաձևերի վրա: Հենց այստեղ են պահպանվել հեռանկարային դպրոցը և մարզական ավանդույթները: Ընդ որում, այս գործընթացում գլխավոր դեր են խաղում Գյումրու մարզիկները:
Մասնավորապես, նախօրեին իր առավելությունը ցույց տվեց գյումրեցի Արթուր Ալեքսանյանը, ով հունահռոմեական ոճի 98 կգ քաշայինների ըմբշամարտում նվաճեց օլիմպիական ոսկե մեդալ:
Երեք արծաթե մեդալ նվաճեցին ծանրորդ Սիմոն Մարտիրոսյանը (մինչև 105 կգ) և Գոռ Մինասյանը (105 կգ-ից ավելի), ինչպես նաև հունահռոմեական ոճի ըմբիշ Միհրան Հարությունյանը: Ընդ որում, վերջինս զրկվեց ոսկե մեդալից կանխակալ մրցավարության պատճառով:
Խորհրդանշական է, որ անկախ Հայաստանի պատմության առաջին ոսկե մեդալը ևս նվաճել է դասական ըմբիշ Արմեն Նազարյանի կողմից 1996 թ.-ի Ատլանտայի Օլիմպիադային:
Սա պատահականություն չէ: Հայաստանում ուժային մարզաձևերի խաղադրույքը կատարվել է դեռ խորհրդային ժամանակներից, և դա ցույց է տվել իր արդյունավետությունը. Օլիմպիական խաղերի ոսկե մեդալակիրներ են դարձել բռնցքամարտիկ Վլադիմիր Ենգիբարյանը, ծանր աթլետներ Յուրի Վարդանյանը, Օքսեն Միրզոյանը, Իսրայել Միլիթոսյանը, ըմբիշներ Լևոն Ջուլֆալակյանը և Մնացական Իսկանդարյանը:
Եվ ոչ միայն…
Այդուհանդերձ, վերջին տարիներին փորձ է արվում վերականգնել նաև մյուս ավանդույթները: Համաշխարհային սպորտի մարզադահլիճ են վերադառնում հայ մարմնամարզիկները, չէ՞ որ ԽՍՀՄ-ի հավաքականի կազմում հայկական մարզիկների շրջանում 1952 թ.-ին առաջին օլիմպիական չեմպիոն էր դարձել Հրանտ Շահինյանը: Օլիմպիադաներին փայլել են ևս երկու հայ մարմնամարզիկներ` Ալբերտ և Էդուարդ Ազարյանները: Հայկական մարմնամարզության վարպետներն արդեն հաջողությունների են հասնում աշխարհի և Եվրոպայի առաջնություններում, իսկ Հարություն Մերդինյանը նույնիսկ դուրս եկավ Ռիո դե Ժանեյրոյի առաջնության եզրափակիչ, և միայն վնասվածքը նրան թույլ չտվեց պայքարել մեդալի համար:
Եվ վերջապես` թեթև աթլետիկա: Այս մարզաձևում Հայաստանը խորհրդային ժամանակներում ուներ երկու օլիմպիական չեմպիոն`հնգամարտիկ Իգոր Նովիկովը և սկավառականետ Ֆաինա Մելնիկը: Այս մարզաձևում հայ մարզիկները այլ հաջողություններ էլ են ունեցել: Մասնավորապես, Եվրոպայի ռեկորդը (8,86 մետր), որը 1987 թ.-ին սահմանել է Հայաստանի թեթև աթլետիկայի ֆեդերացիայի գործող նախարար Ռոբերտ Էմմիյանը, մինչ այժմ էլ չի գերազանցվել: Սակայն ժամանակակից հայ թեթև աթլետները դեռևս երերուն քայլեր են կատարում միջազգային մրցումներին, և նրանց գլխավոր ձեռքբերումը Օլիմպիադայի մասնկացությունն է: